مجله خبری-سبک زندگی نگار: سریال Squid Game تازه‌ترین سریال محبوب نتفلیکس است که همه در مورد آن صحبت می‌کنند. دنیای اینترنت از ژست ها، تئوری‌ها و بحث‌ها در مورد این درام کره‌ای پر از خشونت و وحشت پر شده است، و به خاطر این سریال کره‌ای جذاب است که مردم از همین حالا به دنبال پیدا کردن فیلم‌ها و سریال‌های مشابهی هستند که بعد از تماشای این سریال بتوانند با آن‌ها هیجان و عطش ایجاد شده پس از انتشار سریال Squid Game را اغنا نمایند. اگر فکر می‌کنید که بعد از تماشای این سریال کره ای، شکافی در زندگی شما ایجاد شده نگران نباشید، زیرا سریال‌ها و فیلم‌های بی نقص و جذاب بسیاری وجود دارند که می‌توانند پشت کنجکاوی شما را بخارانند.
سریال Squid Game تازه‌ترین سریال محبوب نتفلیکس است که همه در مورد آن صحبت می‌کنند.
در دنیای ژانر وحشت بسیار رایج است که گروهی غریبه را در یک مکان عجیب و ترسناک دور هم جمع می‌کنند و اغلب آن‌ها را وادار می‌کنند که برای پول، بقا یا هر دو با یکدیگر مبارزه کنند، همان تم جذابی که در سریال Squid Game دیده می‌شود. هیچ فیلمی نمی‌تواند به طور کامل در حال و هوا و محتوا با این سریال برابری کند، اما این به معنای نقطه ضعف داشتن فیلم‌ها نیست بلکه یک نقطه قوت است که به این تجربیات منحصربفرد و جاه طلبانه دسترسی داریم. اگر چه این فیلم‌ها نمی‌توانند به طور کامل فضای این سریال را بازسازی کنند، اما فضای آن‌ها مطابق میل تان خواهد بود: تعدادی غریبه دور هم جمع یا از هم جدا شده، مقداری پول شبیه هویج به یک تکه چوب وصل شده یا شاید یک سازمان مبهم در حال نظارت بر یک بازی ترسناک است.
در همین مدت کوتاهی که از انتشار سریال Squid Game می‌گذرد، بسیاری سازندگان آن را به کپی برداری از یک فیلم ژاپنی با حال و هوایی بسیار مشابه به نام As the Gods Will متهم کرده اند، فیلمی که در آن نیز بازی‌های ظاهراً بی خطر به بازی‌های مرگ و زندگی تبدیل می‌شوند. این فیلم بر اساس یک سری کتاب مانگا به همین نام از مونیوکی کانشیرو و به کارگردانی تاکاشی میکه معروف ساخته شده و از لحاظ خشونت و خونریزی یک تراز بالاتر از سریال Squid Game است. فیلم مذکور داستان شان تاکاهاتا را روایت می‌کند، یک دانش آموز دبیرستانی که علاقه شدید به بازی‌های ویدیویی خشن که یک روز خود و همکلاسی هایش را در مدرسه در حال بازی مرگبار چراغ قرمز، چراغ سبز می‌بیند. همانطور که انتظار می‌رود، این تنها بازی کودکانه ژاپنی نیست که فیلم به یک نبرد شاهانه برای بقا تبدیل می‌کند. در ادامه مشخص می‌شود که این تنها مدرسه‌ای نیست که چنین بازی‌های مرگباری را انجام می‌دهد و تمامی دانش آموزان در سراسر دنیا مجبور می‌شوند در رقابت‌های مشابهی شرکت کنند و برندگان یا همان نجات یافتگان همگی به یک مکعب شناور منتقل می‌شوند که رقابت‌ها آنجا در ترازی جدید ادامه می‌یابد.
این فیلم ترسناک اسپانیایی کمتر شناخته شده برای مخاطبان باهوش طراحی شده و در مورد گرووهی ریاضیدان نابغه است که باید برای بقا یک سری معادله بسیار دشوار را حل کنند. این نابغه‌ها که خود را محبوس در یک اتاق می‌بینند، در می‌یابند که در قبال هر پاسخ اشتباه یا پاسخ درست دیرهنگام، دیوار‌های اتاق رفته رفته به هم نزدیک می‌شوند. این فیلم با فضایی متضاد با فضای وسیع سریال Squid Game، باعث وحشت کسانی خواهد شد که از مکان‌های تنگ وحشت دارند. از آن جایی که پازل دیگر یک بازی صرفاً کودکانه به شمار نمی‌آید، امکان اینکه بتوانیم همانند شخصیت‌های فیلم Fermat’s Room از پازل‌های فیلم سردربیاوریم اندک است، اما این بدان معناست که قادر خواهیم بود از تنش فیلم و فاش شدن راز‌های آن بدون اینکه نگران حل کردن این پازل‌ها باشیم لذت ببریم. با شخصیت‌های جذاب متعدد و راز‌های فراوان در مورد هویت‌های دیگر، این فیلم می‌تواند همان فیلم ترسناک رازآلود و شبه بازی باشد که بعد از تماشای Squid Game به دنبال آن هستید.
شرط می‌بندیم که وقتی سریال Squid Game را تماشا می‌کردید یا می‌کنید به آگاتا کریستی فکر نمی‌کنید، اما سبک او در حذف کردن یک به یک قربانیان و ترکیب درام تریلر با یک رازآلودگی مربوط به عامل قتل در این فیلم بسیار مشابه حال و هوای این سریال کره‌ای است. And Then There Were None در مورد گروهی متشکل از ۱۰ غریبه است که به هتلی در میانه ناکجاآبادی در ایران دعوت می‌شوند. در حالی که برخی این دعوت را مشکوک و مکان آن را مشکوک‌تر می‌بینند، همان چیزی که در مورد سریال Squid Game نیز تجربه کرده ایم، افراد هنگامی که به شکل درست ترغیب شوند مشتاقانه خود را در شرایط بسیار عجیب و غریبی قرار می‌دهند.
این فیلم که بیشتر در مورد تنش‌های بین اشخاص است تا حل کردن معما و پازل، در مورد این گروه ده نفره است در حالی که رفته رفته تعداد آن‌ها کم و کمتر می‌شود. همه آن‌ها توسط یک شخص مرموز به انجام جنایت‌هایی در گذشته متهم هستند که هر کدام باید از محکوم شدن فرار کنند یا عواقب آن را بپذیرند. از آن لحظه به بعد است که به سرعت و یکی پس از دیگر، شخصیت‌های داستان کشته می‌شوند. قتل‌های متنوعی در این فیلم دهه هفتادی رخ می‌دهد و اگر از پیچش‌های داستانی در مورد شخصیت‌های سریال Squid Game لذت برده اید، اطمینان داشته باشید که جذابیت‌های مشابهی را در این فیلم نیز خواهید دید. این فیلم بار دیگر تاکید می‌کند که به طور کامل نمی‌توانید اطرافیانتان را بشناسید، به ویژه اگر گروهی غریبه باشید.
اگر بازی‌های کثیف و ترسناک با خطرات بسیار مهلک چیزی است که به دنبال آن هستید، پس Would You Rather گزینه مناسب در مسیر شماست. درست همانند زمین بازی بی خطر سریال Squid Game، این فیلم نیز گروهی را به یک مهمانی شام دعوت می‌کند و از آن‌ها می‌خواهد که یک بازی ساده با نام «آیا ترجیح میدی» را بازی کنند. شاید شما نیز این بازی را بلد باشید، بازی که مجبورید بین فرضیه‌های احمقانه یا چالش‌های کوچک، اما عجیب یکی را انتخاب کنید، برای مثال دوست دارید یک قاشق فلفل تند را بخورید یا کف زمین را لیس بزنید؟ اگر چه هر یک از این گزینه‌ها به جای خود ناخوشایند است، در مقایسه با چالش‌هایی که شرکت کنندگان در Would You Rather دارند ساده و پیش پا افتاده به نظر می‌رسند.
با انواعی از قتل‌ها و مثله کردن‌ها که روی میز گذاشته می‌شود، بازیکنان باید سعی کنند تا پایان بازی زنده بمانند در حالی که درکشان از خوب و بد یا همان وجدانشان را بیدار و فعال نگه دارند. همانطور که همه جا پای پول در میان است، در اینجا نیز شخصیت دختر اصلی داستان با نام آیریس سعی دارد برنده بازی شود تا بتواند از طریق جایزه بازی، هزینه درمان بیماری سرطان برادرش را تامین کند. همانند بازیکنان در سریال Squid Game، هم زندگی و هم ثروتمندی آینده آیریس به عملکردش در این بازی خشن و مرگبار باز می‌گردد. نکته خوب این است که شما به عنوان بیننده مجبور نیستید بین دو چالش ناخوشایند یکی را انتخاب کنید و تنها نظاره گر هر دوی آن‌ها هستید.
اگر چه کسانی که سریال Squid Game را دیده اند از جانگ دئوک سو به عنوان نفرت انگیزترین شخصیت سریال یاد می‌کنند، اما در مقایسه با برخی از شخصیت‌های رذلی که در فیلم Nine Dead دیده می‌شوند یک شخصیت بسیار قابل تحمل و نرم به شمار می‌آید. داستان فیلم در مورد گروهی نه نفره و کاملاً غریبه است که در یک اتاق از خواب بیدار شده در حالی که خود را زنجیر شده و به دام افتاده می‌یابند و بعد از آن مجبور می‌شوند ارتباطاتی بین تک تکشان پیدا کنند. هر ده دقیقه یکبار شخصیت بد داستان وارد اتاق شده و یکی از حاضران را به قتل می‌رساند مگر اینکه یک لینک گمشده بین شخصیت‌های گرفتار در اتاق پیدا شود. این غریزه انسان است که برای کسانی که در شرایط بد و ناخوشایند گرفتار شده اند احساس همدردی و دلسوزی داشته باشد، اما با فاش شدن هویت هر یک از این نه نفر و ارتباطاتی که بین آن‌ها وجود دارد، رفته رفته به این نتیجه می‌رسیم که دستکم برخی از آن‌ها شایسته چنین سرنوشت شومی هستند.
بازی «کی کیست»ی که این نه غریبه انجام می‌دهند ممکن است بیش از حد خشن و ناعادلانه باشد، اما برخلاف برخی از شخصیت‌های Squid Game، نمی‌توانیم حس بدی نسبت به آن داشته باشیم. با داستانی که تنها در داخل یک اتاق اتفاق می‌افتد، این فیلم پیچیدگی بصری فراوان سریال Squid Game را ندارد، اما به جای آن به شخصیت هایش تکیه می‌کند. فاش شدن آرام آرام داستان، انگیزه‌ها و عواقب‌ها همگی چنان جذاب و راضی کننده هستند که تماشای آن را خوشایند می‌سازند.
بسیار آتش به اختیارتر از داستان سریال Squid Game، در فیلم The Belko Experiment با خشونت و آزادی بیشتری در کشتار دیگران مواجه هستیم. این فیلم در مورد گروهی کارمند یک شرکت مبهم است که یک روز وارد محل کار شده و در می‌یابند که امکان خروج ندارند و برای بقا، باید یکدیگر را به قتل برسانند. سهمیه بندی‌هایی برای کشتار در نظر گرفته شده و مجازات شکست خوردن نیز این است که تراشه قرار داده شده در سر هر یک از کارکنان منفجر می‌شود. روایت کلی داستان بسیار شبیه قانون «نمی توانید دست از بازی کردن بکشید» در سریال Squid Game است. اما نکته متفاوت این دو اینجاست که هیچ انگیزه و جایزه مالی در فیلم The Belko Experiment وجود نداشته و تنها چیزی که باعث می‌شود این کارمندان کلمبیایی بازی را ادامه داده و به یکدیگر آسیب برسانند غریزه انسانی تلاش برای بقا است.
در میان این همه تنش، شخصیت‌های فیلم به گروه‌های معارض تبدیل شده و در تمام این مدت که درگیری‌های خونینی بین آن‌ها در جریان است، عروسک گردان رازآلود این کشتار با خوشحالی نظاره گر آن هاست. اگر خونریزی چنین داستان‌هایی را می‌پسندید و نمی‌خواهید پازل‌ها و معما‌های پیچیده دیگر فیلم‌های مشابه را داشته باشید، این فیلم مناسب شماست. این همان چیزی است که انتظارش را دارید که همزمان می‌تواند شما را به مسیر‌هایی غیرقابل انتظار نیز ببرد.
مشابه با حال و هوای «گناهکار کیست» در فیلم And Then There Were None، فیلم The Last Of Sheila نیز یک برداشت خشن‌تر نسبت به جنایت و مجازات را در برابر چشمان ما روایت می‌کند. درست همانطور که اکنون می‌توانیم انتظار داشته باشیم، این بازی مرگبار در یک فضای نسبتاً متفاوت و عجیب اتفاق می‌افتد: داستان فیلم در مورد گروهی دوست قدیمی است که برای یک سفر دریایی با قایق دور هم جمع می‌شوند. همه آن‌ها موافقند که در یک بازی دورهمی شرکت کنند و در ظاهر نیز همه بی گناه به نظر می‌رسند. به شرکت کنندگان در این مسابقه راز‌هایی جعلی داده می‌شود که باید از دیگر بازیگران مخفی نگه دارند در حالی که باید تلاش کنند راز‌های دیگر شرکت کنندگان را فاش و رمزگشایی نمایند.
نکته اینکه راز‌هایی که به عنوان راز‌های جعلی به هر یک از شخصیت‌ها گفته شده، چندان نیز از واقعیت دور نیستند و به محض این که این واقعیت برای شرکت کنندگان آشکار می‌شود، تنش نیز آغاز می‌شود. اگر چه روایت این بازی به اندازه سریال Squid Game ساده نیست، اما به یک بازی رازآلود قدیمی‌تر و کمتر شناخته شده‌تر علاقه دارید بهتر است به این فیلم شانسی بدهید. در این فیلم مرگ‌های فراوان، افشاگری‌های بزرگ و شخصیت‌های چند لایه را خواهید داشت و همزمان از اینکه یک فیلم نادیده گرفته شده و بی سروصدا را به فهرست فیلم‌های مورد علاقه تان اضافه کرده اید از خود ممنون خواهید بود.
در طی چند سال گذشته، Escape Room به عنوان یک فرانچایز نامی برای خود دست و پا کرده است. این فیلم‌ها برای همان بخش مسئله حل کن مغز که معما‌های زمین بازی Squid Game فعال می‌کنند خوشایند خواهد بود و همانند این سریال کره‌ای در مورد گروهی غریبه است که در شرایطی غیرمحتمل و ترسناک دور هم جمع می‌شوند. بعد از حل یک معما، هر یک از نوجوانان این گروه دعوت می‌شوند تا برای داشتن شانس بردن یک جایزه ۱۰،۰۰۰ دلاری در یک تجربه اتاق فرار شرکت کنند. شخصیت‌های این فیلم که هر یک گذشته و توانایی‌های متفاوتی دارند، دور هم جمع شده و تلاش دارند از هر بخش از این ساختمان بزرگ و شبیه هزار تو فرار کنند.
نیازی به گفتن نیست که هنگام تلاش شخصیت‌ها برای فرار و بقا، تنش به بالاترین حد ممکن رسیده و برخی از شخصیت‌ها در این مسیر جانشان را از دست می‌دهند. اگر بازی‌های سریال Squid Game را دوست دارید و هنگام تماشایشان به حل کردن آن‌ها علاقمند هستید، از تماشای این فیلم نیز لذت خواهید برد. با یک سازمان رازآلود دیگر، افسران پلیس ناباور و درگیری‌های بین گروهی، این فیلم نیز چیز‌های زیادی برای ارائه دارد و جای تعجب ندارد که به چنین محبوبیت و اعتباری در سال‌های اخیر دست یافته است.
افراد بسیاری از شباهت‌های بین فیلم Battle Royale و سریال Squid Game می‌گویند، در حالی که نسخه سینمایی یک نمونه بسیار موفق و شناخته شده از وحشت چالش برانگیز «تا سرحد مرگ مبارزه کن» است. این فیلم بیش از هر چیز دیگری بسیار شبیه The Hunger Games است، اما در هر ظرفیت سینمایی که فکر کنید بهتر اجرا شده است. داستان فیلم Battle Royale در دنیایی روایت می‌شود که دولت ژاپن در تلاش برای مهار خشونت و بزهکاری در میان جوانان این کشور، قانون جدیدی را به اجرا در می‌آورد. بر اساس این قانون، جوانان می‌توانند در مبارزه‌هایی مرگبار شرکت داده شوند که تا سرحد مرگ با هم مبارزه کرده و گروهی که در این فیلم به تصویر کشیده شده اند از مدرسه‌ای می‌آیند که به خیال خودشان قرار بوده به یک سفر تفریحی-علمی بروند. اما سفر مدرسه‌ای آن‌ها به دیدار از یک جزیره متروکه دوردست منتهی می‌شود که نبرد‌ها در آن رخ می‌دهند.
به هر یک از این شخصیت‌ها مقدار مساوی غذا و سلاح‌هایی به شکل تصادفی داده می‌شود تا با آن‌ها مبارزه کرده و به حال خود رها می‌شوند تا بجنگند. در صورتی که آن‌ها از قوانین بازی تبعیت نکنند، طوق‌های منفجره دور گردنشان آن‌ها را خواهند کشت. همانند سریال Squid Game ائتلاف‌هایی شکل گرفته و از بین می‌روند و رمز و راز و توانایی حل مسئله به این بازی اضافه خواهند شد که برای بقا و فرار از نبرد به آن‌ها نیاز خواهند داشت. Battle Royale حتی دهه‌ها بعد از انتشارش همچنان فیلمی شناخته شده است و مستقیماً برای همان مخاطبانی که از سریال محبوب کنونی نتفلیکس ارتباط برقرار کرده اند، جذابیت خاصی خواهد داشت.
همه می‌دانیم که اینفلونسر‌ها در واقع انسان‌هایی واقعی نیستند، آن‌ها شبیه نوع خاصی از انسان‌ها هستند که در دنیای استریم‌های زنده اینستاگرام و تیک تاک وجود دارند. فیلم Funhouse و شخصیت‌های درون بازی آن یک برداشت متفاوت از ژانر وحشت «گروهی غریبه در یک اتاق» را به ما می‌دهند که علاوه بر تفاوت با دنیای Squid Game، با بسیاری از سریال‌ها و فیلم‌های ترسناکی که در این فضا داشته این نیز متفاوت است. در اینجا گروه شخصیت‌های معمولی ما با گروهی از اینفلونسر‌های ناخوشایند و از خودراضی جایگزین می‌شوند که خیلی زود برایشان احساس تاسف می‌کنیم. این اینفلونسر‌ها برای شرکت در یک شو تلویزیونی شبیه Big Brother، در یک عمارت دور هم جمع می‌شوند. این افراد دائماً تحت مراقبت دوربین‌ها قرار داشته و بر اساس آرای آنلاین در مورد سرنوشت آن‌ها رأی گیری می‌شود که انتخاب می‌کنند کدام یک از اینفلونسر‌ها در بازی‌های سادیستی مشارکت داده شوند.
همانند افشاگری اپیزود اول سریال Squid Game، بازیگران در این فیلم نیز در ابتدا نمی‌دانند که وارد چه بازی خطرناکی شده اند. وقتی مشخص می‌شود بازی‌هایی با نام‌های بسیار ساده و بی خطر، بسیار خطرناک و خشن هستند، بازیگران با شرایطی که در آن گرفتار شده اند کنار آمده، اما برخلاف بازی‌های دیگر هیچ بند فراری برای این اینفلونسر‌ها وجود ندارد. اگر می‌خواهید مقدار بیشتر ترومای مربوط به ژانر بازی‌های خطرناک و یک پرس دیگر از هجونامه‌های سینمایی را تماشا کنید، فیلم Funhouse بهترین گزینه است، زیرا با انتقاد‌های اجتماعی تاریکی که دارد شبیه سریال Squid Game بوده و روایت پیچیده خود را برای گفتن دارد.
